Daar zat ze dan, de wants, op het steeltje achter de graspluis. Meestal zitten ze op de door onkruid overwoekerde weide, naast het dorpsschooltje. Maar dit jaar was er geen wants te bespeuren. Meerdere malen per dag lopen we aan de weide voorbij, telkens als we van of naar het dorp gaan. Maar nu, niets! Ik had langzaamaan de hoop opgegeven nog wantsen te vinden. En daar, op een grasstengel aan de witgekalkte muur van de oude Katerina zat er dan tóch een wants. Zoals ze daar zat was het evenwel onmogelijk een goede foto te nemen. Pech! Dan maar wachten en hopen. Die diertjes verplaatsen zich af en toe, traag, ze zijn niet gehaast. Drie dagen heb ik ze telkens weer opgezocht tot de wants er eindelijk genoeg van had op de achtergrond te spelen. Ze klampte zich vast aan de graspluis. Het was nu of nooit!
Kamera Nikon D800 – Objectief Sigma Macro HSM 180mm f3,5 – ISO 200, f8, 1/250 sec bel.korr.+0,33LW,MUP, hoekzoeker, IR ontspanner, statief Manfrotto 055 pro
Gefotografeerd in 2012. Kamera Nikon D200 – Objectief Sigma Macro HSM 180mm f3,5 ,ISO 320, f13, 1/80 sec, MUP, hoekzoeker, draadontspanner, statief Manfrotto 055 pro
Prachtige foto’s
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! Welkom op mijn blog Joke.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een prachtige foto’s maak jij toch Greta! Heel bijzonder!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel Annemie!! En welkom op mijn blog!
LikeGeliked door 1 persoon
Prachtige foto’s. groetjes, Hanneke
LikeGeliked door 1 persoon
Hartelijk dank Hanneke! Fijn dat je mijn foto’s mooi vind.
LikeLike
Je geduld heeft zich weer geloond!
LikeGeliked door 1 persoon
Hartelijk dank Ingrid!
LikeLike
Je geduld is beloond, werkelijk bijzonder fraaie macro’s hoor.
LikeGeliked door 1 persoon
Welbedankt Edward!
LikeLike