Vorige week trok ik naar het Hohnbachtal om voorjaarsbloeiers te fotograferen. De wilde narcissen stonden er verwelkt bij, té veel regen, té koud de afgelopen dagen. Tussen de modder en de kolkende beken begonnen de eerste bosanemonen hun kelkjes te openen.
Ongeveer twee weken geleden was het beginnen sneeuwen op de Hoge Venen. Samen met mijn fotomaat trokken we richting Brackvenn. Er lag een kleine 10 cm sneeuw en hier en daar was al een langlaufer onderweg geweest. Het was een kille, koude en donkere dag met weinig wandelaars.
Het Brackvenn ligt op 580 m hoog, grenst aan Duitsland en behoort tot de beschermde B zone van de Hoge Venen. Er zijn drie beschermde zones: zone B toegang alleen op aangeduide wegen; zone C alleen toegang onder begeleiding van een erkende gids en tot slot zone D die volledig verboden is.
De ijsvogel (Alcedo atthis) heeft een gedrongen lichaamsbouw, met korte pootjes, korte staartveren en brede vleugels. Zijn spitse snavel is ongeveer 4 cm lang en zit op een grote kop. De bovenkant van de ijsvogel schijnt kobaltblauw tot turkoois, afhankelijk van de lichtinval, de onderdelen zijn oranje. Het is een zeer schuwe vogel die leeft aan klaar stromend of stilstaand water waar kleine visjes leven. Vanop zijn zitplaats duikt hij pijlsnel naar beneden om een visje te vangen. Het blijft boeiend om deze vogel te observeren.
Op de uitkijk
Een pijlsnelle duik in het frisse water
Brrr, het koude water snel afschudden. Visje mee??
Urenlang stond de blauwe reiger de omgeving af te kijken.
En dan kwam de grote zilverreiger het zaakje controleren.
De grauwe ganzen, Anser anser, behoren tot de eendachtigen. Zij vlogen met de regelmaat van een klok voorbij. De laatste jaren is hun aantal sterk toegenomen, vooral dan in Nederland, maar ook in België is deze soort sterk vertegenwoordigd. Grauwe ganzen zijn de eerste broedvogels, reeds aan het einde van de winter kan men ze op hun nest zien. De eerste kuikens kruipen in april uit het ei.
Een buizerd wachtte rustig af.
Met luid geschreeuw vloog de grote zilverreiger weg.
Kort voor de zon opging zaten mijn fotomaat en ik in de kijkhut De Wielewaal in het natuurgebied Sint-Maartensheide – De Luysen. Dit prachtige gebied wordt beheerd door Natuurpunt en ligt op de grensvan Bree en Bocholt. Uitgebreide informatie vind je onder Sint-Maartensheide – De Luysen | Natuurpunt
De vroege zon bood een steeds veranderend kleurenspel. Toevallig kregen we bezoek van natuurgids Marcella die ons gedetailleerd informeerde over vogels en de omgeving. Met dank voor de interessante uitleg. Hieronder enkele foto’s.