De vorst van de laatste dagen en nachten heeft voor een dikke laag ijs gezorgd in de vijver. Onverwachte patronen en vormen sieren het bevrorene wateroppervlak.
Op foto’s klikken om te vergroten.
Categorie archief: Water
Zonsopgang deel 2
De laatste jaren is hun aantal sterk toegenomen, vooral dan in Nederland, maar ook in België is deze soort sterk vertegenwoordigd. Grauwe ganzen zijn de eerste broedvogels, reeds aan het einde van de winter kan men ze op hun nest zien. De eerste kuikens kruipen in april uit het ei.
Zonsopgang deel 1
Kort voor de zon opging zaten mijn fotomaat en ik in de kijkhut De Wielewaal in het natuurgebied Sint-Maartensheide – De Luysen. Dit prachtige gebied wordt beheerd door Natuurpunt en ligt op de grensvan Bree en Bocholt. Uitgebreide informatie vind je onder Sint-Maartensheide – De Luysen | Natuurpunt
De vroege zon bood een steeds veranderend kleurenspel. Toevallig kregen we bezoek van natuurgids Marcella die ons gedetailleerd informeerde over vogels en de omgeving. Met dank voor de interessante uitleg. Hieronder enkele foto’s.
Klik op de foto’s om te vergroten.
Purperreiger
De purperreiger (Ardea purpurea) had ik tot voor kort nog nooit in levenden lijve gezien. Via de sociale tamtam kreeg ik de tip dat een jongdier de Eijsder Beemden (Nederlands Limburg) als tijdelijke verblijfplaats had gekozen. Het jonge dier bleef urenlang op zijn takje zitten en verroerde zich amper. En toen strekte het nieuwsgierig zijn nek en vloog weg.
Visarend
Het nieuws had zich onder natuurfotografen als een lopend vuurtje rondgesproken: er was in Oost-Maarland een visarend (Pandion haliaetus) gesignaleerd. Enkele jaren geleden had ik een zeer onduidelijke staart gefotografeerd en hoopte deze keer met iets betere foto’s terug te keren. De meeste tijd zat de vogel hoog in de boom, speurde het water af naar buit, dook pijlsnel het water in en vloog dan weg, meestal zonder buit. Maar soms had hij wél beet! Klikken om foto’s te vergroten.
Visjes vangen
De aalscholver (Phalacrocorax carbo) is een vrij grote vogel, 80 tot 100 cm, met een spanwijdte van 130 tot 160 cm. Ze vissen meestal samen en ‘s avonds troepen ze bijeen, is toch gezelliger. Reigers zijn dikwijls hun beste buren. De vogel is vrijwel geheel zwart, en heeft een klep van een bek met een haakvormige punt, zo kan hij beter de visjes vasthouden. Tussen zijn voortenen zitten zwemvliezen en hij duikt om zijn vis te vangen. Je vindt hem dikwijls aan grote plassen waar hij met uitgespreide vleugels op een paaltje zit om zijn verenkleed te laten drogen. Dubbelklik op de foto’s om te vergroten.
Niet verwacht
Het was al verschillende dagen en nachten heel warm en dus had ik mij voorbereid op een verdroogde natuur. Op de mijnsite van het natuurreservaat in Plombières overheerste een bruingele kleur met hier en daar nog een bloem die de hitte trotseerde. Dicht bij de oude Geul en aan de putten lag er toch een beetje dauw op de planten. Een vogel had een pluimpje verloren en de zaadbol van de paardenbloem wachtte op de zon om zijn zaadjes te verspreiden.
Kwaakblaas.
Kikkers lokken hun partners door geluid uit de longen te persen via het strottenhoofd en hierdoor hun stembanden te doen trillen. Hun eigen ingebouwde klankkast, de kwaakblaas, versterkt dit geluid. Het is niet alleen het imposante kwaakblazen dat mijn aandacht trok. Ook allerlei kunstjes die de kikkers met veel bravoure uitvoerden waren interessant om te observeren. Het ging over pootjes showen, kijken wie het hoogst kon springen, over elkaar heen duiken en snel wegzwemmen als de tegenpartij sterker bleek. Het zijn de mannetjes die zich opblazen en bij sommige soorten is de kwaakblaas zo ver opgeblazen dat deze bijná zo groot is als de kikker zelf en het dier wel lijkt te ontploffen. Tot ik dit spektakel met mijn eigen ogen zag, dacht ik dat alleen politiekers hier goed in waren.
Voorspellingen
Aan voorspellingen hecht ik niet veel belang. Met uitzondering van weersvoorspellingen, daar vertrouw ik graag op om foto uitstapjes te regelen. Er was nevel voorspeld en nevel was er. Een dikke erwtensoep tot 8 u, daarna zou de zon de overhand nemen. Ergens liep het mis. De zon kwam later dan aangekondigd om het hoekje piepen, bekeek de wolkenlagen waar ze doorheen moest en besloot om nog wat te gaan rusten. Het leverde iets andere foto’s op als verwacht.
VAN KLEIN EN GROOT 