De ijsvogel (Alcedo atthis) heeft een gedrongen lichaamsbouw, met korte pootjes, korte staartveren en brede vleugels. Zijn spitse snavel is ongeveer 4 cm lang en zit op een grote kop. De bovenkant van de ijsvogel schijnt kobaltblauw tot turkoois, afhankelijk van de lichtinval, de onderdelen zijn oranje. Het is een zeer schuwe vogel die leeft aan klaar stromend of stilstaand water waar kleine visjes leven. Vanop zijn zitplaats duikt hij pijlsnel naar beneden om een visje te vangen. Het blijft boeiend om deze vogel te observeren.
Categorie archief: zonsopgang
Zonsopgang deel 2

De laatste jaren is hun aantal sterk toegenomen, vooral dan in Nederland, maar ook in België is deze soort sterk vertegenwoordigd. Grauwe ganzen zijn de eerste broedvogels, reeds aan het einde van de winter kan men ze op hun nest zien. De eerste kuikens kruipen in april uit het ei.
Zonsopgang deel 1
Kort voor de zon opging zaten mijn fotomaat en ik in de kijkhut De Wielewaal in het natuurgebied Sint-Maartensheide – De Luysen. Dit prachtige gebied wordt beheerd door Natuurpunt en ligt op de grensvan Bree en Bocholt. Uitgebreide informatie vind je onder Sint-Maartensheide – De Luysen | Natuurpunt
De vroege zon bood een steeds veranderend kleurenspel. Toevallig kregen we bezoek van natuurgids Marcella die ons gedetailleerd informeerde over vogels en de omgeving. Met dank voor de interessante uitleg. Hieronder enkele foto’s.
Klik op de foto’s om te vergroten.

Morgendauw
Vorige week ging ik op zoek naar de laatste vlinders. De nachtvorst van de afgelopen dagen trok echter een flinke streep door mijn rekening.
Een bedauwde tijgerspin wachtte op een toevallige prooi.
Spinnenwebben hingen vol met waterdruppels, waarin het ochtendlicht en de opgaande zon zich weerkaatsten.
Dubbelklik op de foto’s om te vergroten.
Zonsopgang op de heide
Op alle weer apps stond duidelijk: bij zonsopgang nevel. Dat betekende voor mij fotomateriaal klaarzetten en om 5u het bed uit. Op weg naar de Brunsummer Heide hield ik de lucht regelmatig in het oog, ik wilde niet te laat zijn. Het was niet de eerste keer dat ik hier naartoe reed, dus wist ik wáár ik de opkomende zon wou fotograferen. Het heuvelige landschap heeft zo zijn voordelen en alles stond tijdig klaar om de zonsopkomst vast te leggen. Het lichtspel tussen zon en nevel vond ik boeiend.