Tagarchief: hoge venen

Bomen, Landschappen, natuurgebied, Planten, sneeuw

Er ligt sneeuw op de Hoge Venen

Ongeveer twee weken geleden was het beginnen sneeuwen op de Hoge Venen. Samen met mijn fotomaat trokken we richting Brackvenn. Er lag een kleine 10 cm sneeuw en hier en daar was al een langlaufer onderweg geweest. Het was een kille, koude en donkere dag met weinig wandelaars.

Het Brackvenn ligt op 580 m hoog, grenst aan Duitsland en behoort tot de beschermde B zone van de Hoge Venen. Er zijn drie beschermde zones: zone B toegang alleen op aangeduide wegen; zone C alleen toegang onder begeleiding van een erkende gids en tot slot zone D die volledig verboden is.

Uitgebreide en degelijke informatie over de Hoge Venen vind je op onderstaande link: https://www.ostbelgien.eu/nl/beleven/uitstapjes/hoge-venen/alles-over-hoge-venen

Standaard
Landschappen

Winter Wonderland

Ieder jaar opnieuw worden de Hoge Venen bedekt met een laagje sneeuw. Soms is het wat meer, soms wat minder. Na de overdreven grote volkstoeloop van de voorbije weekends, reed ik donderdag richting Mützenich. Mijn doel was het Brackvenn, waar ik hoopte op wat minder platgetrapte sneeuwpaden. Net voorbij Eupen staken nog groene grassprietjes door de sneeuw. Enkele kilometers verder en wat hoger in België, was de sneeuw goed aangedikt. Op de bomen lag een flink pak en de bedekte lucht creëerde een echte sprookjessfeer.

Brackvenn
Entenpfuhl
Brackvenn
Mützenich richting Eupen

Standaard
Landschappen

Op zoek naar sneeuw, vervolg…

Deze voormiddag dwarrelden de eerste sneeuwvlokken van 2020 naar beneden. De tuin was bedekt met een laagje poedersuiker. De webcams van Ternell en Botrange wedijverden om het hoogste aantal centimeter, Botrange haalde het met 9 cm. Snel pakte ik alle benodigde fotomateriaal in, zorgde voor de nodige laagjes om mezelf warm te houden en 40 minuten later stond ik in het sneeuwlandschap van Baraque Michel. Een kille wind gierde over de vlakte, mist, sneeuw en hagel belemmerden het zicht. Af en toe flitste een kleine lichtstraal door het donkere wolkendek, nooit lang genoeg oplichtend om een heldere foto te maken. Maar zo zijn de Hoge Venen, altijd verrassend anders.

_DSC0987

_DSC1004

 

Standaard
Landschappen

Op zoek naar sneeuw.

Driemaal ben ik deze maand op stap geweest in de Hoge Venen. Telkens hopend dat álle apps het volledig mis zouden hebben en er tóch een béétje sneeuw zou liggen. En telkens moest ik vaststellen dat die appjes vrij betrouwbaar zijn. Géén sneeuw, bij de tweede poging wel een beetje rijp en daar moest ik het dan mee doen. Aan de Baraque Michel, op 674 m hoog was het -2°, terwijl in ons dorp op 236 m en in bebouwde kom de thermometer -5° aanduidde. En toch is er nog hoop, volgende week wordt het terug kouder… met sneeuw?

_DSC0903

Standaard
Paddenstoelen

Let’s shake

Het begon al toen ik thuis vertrok, een eerste regendruppel daalde heel voorzichtig neer op mijn mouw, en toen een tweede. Regen?? De redelijk-betrouwbare-buienradar zou de regenwolken toch tegenhouden? Paddenstoelen stonden al enkele weken op mijn verlanglijstje. Niet de witte of Parijse champignons: bospaddenstoelen moesten het zijn. Dus tufte ik naar de Hoge Venen. Op de heenweg stond in koeien van letters vermeld dat de straat nood heeft aan een nieuw wegdek.

Een sprookjes paddenstoel trok mijn aandacht, maar stond net niet aan de rand van de weg. Een rondrijdende boswachter moest ik eerst verschalken. Weg van betreden paadjes wipte ik het bos in en kon in alle rust mijn verlanglijstje afwerken.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Standaard
Landschappen

Sneeuw!

Eindelijk, eindelijk had het nog eens gesneeuwd. Niet overal. Hier thuis waren het enkele vlokjes die zich snel verstopten voor de zon. Er viel weinig of niets te rapen.

Dan maar naar de Hoge Venen, samen met JD een oude rot in het vak. En koud dat het was! -8°? Het voelde aan als Siberië, dat hadden we de laatste winters niet gehad! Het ven had een witte mantel om zijn schouders geslaan, de luidsprekers gedempt en een frisse bries opgezet. En hoe die sneeuw de bomen omarmde. Alleen geliefden kunnen dat.

_DCS6168

Plat op mijn buik lag ik, in de koude sneeuw om dat sprietje met ijskristallen te fotograferen. Mijn natte sneeuwhand sputterde tijdens het scherpstellen van mijn makro-objektief.

_DCS6205

 

Op weg naar de auto snakte ik naar een warme kop thermoskoffie. Go, dat zou smaken! Amper vijf stappen nog. JD had de koffer al open. Plof, daar lag ik, op mijn rug. Gelukkig had mij fotorugzak het aantal builen en blauwe plekken beperkt, fotomateriaal intakt!

 

Standaard