De purperreiger (Ardea purpurea) had ik tot voor kort nog nooit in levenden lijve gezien. Via de sociale tamtam kreeg ik de tip dat een jongdier de Eijsder Beemden (Nederlands Limburg) als tijdelijke verblijfplaats had gekozen. Het jonge dier bleef urenlang op zijn takje zitten en verroerde zich amper. En toen strekte het nieuwsgierig zijn nek en vloog weg.
Het nieuws had zich onder natuurfotografen als een lopend vuurtje rondgesproken: er was in Oost-Maarland een visarend (Pandion haliaetus) gesignaleerd. Enkele jaren geleden had ik een zeer onduidelijke staart gefotografeerd en hoopte deze keer met iets betere foto’s terug te keren. De meeste tijd zat de vogel hoog in de boom, speurde het water af naar buit, dook pijlsnel het water in en vloog dan weg, meestal zonder buit. Maar soms had hij wél beet! Klikken om foto’s te vergroten.
VAN KLEIN EN GROOT 