Vogels

Het was te koud.

Ik loop een beetje achter op de vrieskou van twee weken geleden. Maar ik had tijd nodig om op te warmen, weer gevoel in mijn vingers te krijgen en foto’s te selecteren. Toen ik die vrijdagmorgen vertrok was het -10°, een bijtende ijzige wind en de motor van de auto had geen zin om snel aan te slaan. De Eijsdener Beemden lagen voor een groot stuk dichtgevroren. De meeste zangvogels zaten op de grond, ééntje had trek om een beetje rond te vliegen, grotere watervogels bleven zoveel mogelijk verdekt, té koud.

Koperwiek
Roodborstje
Kwikstaartje, zonder staartpennen
Putter

Standaard
Bloemen

Winter adieu, lente in zicht

De weinige nog resterende sneeuwklokjes krullen hun blaadjes en zeggen adieu voor ze definitief verwelken.

_DSC1981

Op een zonnige dag kondigt de vrouwelijke bloeiwijze van de hazelaar bescheiden de lente aan en laat ons hopen op meer.

_DSC1980

Standaard
Landschappen

Op zoek naar sneeuw, vervolg…

Deze voormiddag dwarrelden de eerste sneeuwvlokken van 2020 naar beneden. De tuin was bedekt met een laagje poedersuiker. De webcams van Ternell en Botrange wedijverden om het hoogste aantal centimeter, Botrange haalde het met 9 cm. Snel pakte ik alle benodigde fotomateriaal in, zorgde voor de nodige laagjes om mezelf warm te houden en 40 minuten later stond ik in het sneeuwlandschap van Baraque Michel. Een kille wind gierde over de vlakte, mist, sneeuw en hagel belemmerden het zicht. Af en toe flitste een kleine lichtstraal door het donkere wolkendek, nooit lang genoeg oplichtend om een heldere foto te maken. Maar zo zijn de Hoge Venen, altijd verrassend anders.

_DSC0987

_DSC1004

 

Standaard
Landschappen

Op zoek naar sneeuw.

Driemaal ben ik deze maand op stap geweest in de Hoge Venen. Telkens hopend dat álle apps het volledig mis zouden hebben en er tóch een béétje sneeuw zou liggen. En telkens moest ik vaststellen dat die appjes vrij betrouwbaar zijn. Géén sneeuw, bij de tweede poging wel een beetje rijp en daar moest ik het dan mee doen. Aan de Baraque Michel, op 674 m hoog was het -2°, terwijl in ons dorp op 236 m en in bebouwde kom de thermometer -5° aanduidde. En toch is er nog hoop, volgende week wordt het terug kouder… met sneeuw?

_DSC0903

Standaard
Beken, Landschappen, Watervallen

Néglessepeau???

Die naam had ik wel al gehoord, maar nooit lang bij stilgestaan, alhoewel… daar was toch die waterval. Maar Néglessepeau?? Dat vond ik nergens op een kaart. Op een kille winterse morgen reden we er naartoe. Mijn kompaan wist de waterval zeker liggen, een beetje voorbij Remouchamps. En die grotten van Remouchamps die ken ik, als pruts van 9 jaar had ik er de stalagmieten en stalactieten bewonderd. In Sedoz maakten mijn hersenen opeens een klik – ik denk dat iedereen het kon horen – Ninglinspo was het! Het dialect van mijn reisgenoot had mij op een verkeerd been gezet. De Ninglinspo is een bijriviertje van de Amblève en stort zich een 10-tal meter naar beneden. Deze prachtige waterval heeft de klinkende naam Le cascade de la chaudière. Een uniek stukje natuur in de provincie Luik.

_DSC4816

La cascade de la chaudière

_DSC4883

Ninglinspo

Standaard