Insekten, rupsen, vlinders

Rupsen Koninginnenpage

Sinds enkele dagen eten 2 rupsen van de koninginnenpage hun buikje rond aan het venkelkruid. Deze schermbloemige plant biedt de rupsen de perfecte dekking tegen vogels. De jonge rups, die op poep lijkt, verandert in verschillende stapjes, stadia genoemd, naar een grote rups. Dit gaat telkens gepaard met een vervelling, de oude huid scheurt en de nieuwe zacht huid komt tevoorschijn. Hierdoor groeit de rups en de nieuw huid wordt hard. Ze krijgt ook telkens fellere kleuren en waarschuwt hierdoor de vijanden, o.a. vogels, voor giftigheid. De rups is meestal bleek- tot grasgroen, bestaat uit verschillende segmenten met zwarte dwarsbanden die onderbroken zijn door vijf oranje vlekjes. Ook de segmentgrenzen zijn zwart gekleurd maar smaller. De rups beschikt over een felgekleurde, gevorkte klier die een stinkende secretie verspreidt. Voelt de rups zich bedreigd, dan wordt uit een plooi van de kop de klier uitgestulpt. Als de rups volgroeid is verpopt ze zich meestal onderaan de tak van haar voedselplant tot ze zich uiteindelijk als nieuwe generatie koninginnenpage ontpopt.

Belicht met led lampje

Standaard
Insekten, vlinders

Blauwtjes

Het beschermd natuurgebied in Plombières wordt beheerd door de organisatie Ardenne & Gaume a.s.b.l. Het gebied is geliefd bij natuurfotografen door zijn unieke flora en fauna op de zinkhoudende (en vervuilende) bodem. De kleine parelmoervlinder populatie neemt de laatste jaren af omdat het zinkviooltje, de voedselplant voor zijn larven, door de klimaatverandering vermindert. Ook de zilveren maan, is zeldener geworden op de site. De blauwtjes daarentegen waren tijdens mijn laatste bezoek goed vertegenwoordigd. 

Klik op de foto’s voor een grotere afbeelding

Op één vierkante meter zaten een vijftal heideblauwtjes. Keuze genoeg dus. De linkse foto is het mannelijke heideblauwtje, rechts het vrouwtje.

Een lieveheersbeestje zat ook in de buurt en contrasteerde mooi met de heideblauwtjes

Langs de andere kant van het pad waren het vooral de klaverblauwtjes die de aandacht trokken.

Standaard

_DSC8286

Insekten

Gelukkig 2020!

Afbeelding
Insekten

Kleine parelmoervlinder

De kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia) is vrij zeldzaam in België. Op de zinksites in het oosten van het land, komt deze vlinder nog voor ook al was hij dit jaar weinig aanwezig. Zijn naam heeft hij te danken aan de parelmoervlekken op de onderzijde van de vleugels. Het zinkviooltje is de voedselplant voor de rupsen. Van april tot oktober, uitzonderlijk tot november, vliegen drie generaties vlinders. Het is een schuwe en zeer snelle vlinder en ’s morgens bij dauw het makkelijkst te fotograferen. In Wallonië is hij beschermd.

(Vrij vertaald uit ‘Faune et Flore des sites calaminaires de l’Est de la Belgique’ van Luc Patureau)

_DSC8359

_DSC8377

Standaard
Insekten

Plebejus argus

Een grote naam voor een klein vlindertje met amper 2 à 3 cm spanwijdte. In Vlaanderen is het beter gekend onder de naam heideblauwtje en komt alleen nog voor in de Kempen. In Wallonië  kan je het nog aantreffen op de Site Calaminaire in Plombières. De larve wordt door de miersoort Lasius beschut om te overleven. Deze mieren zijn in dit gebied talrijk aanwezig.

_DSC6973

_DSC6982

Na lang wachten spreidde het eindelijk zijn vleugels, het duurde geen 2 tellen en het vloog weg.

Standaard
Insekten

1000 Likes? .. en vlindertjes deel 1.

Dit weekend zijn op mijn blog de 1000 likes de teller gepasseerd. Aan iedereen die hier voorbij kwam, hartelijk dank!

Enkele weken geleden bezochten we de Niagara Butterfly Conservatory, waar tropische vlinders je letterlijk rond de oren vliegen.  De vlindertuin ligt ietsje voorbij de Niagara Falls in Ontario, Canada. Veel vlinders worden geïmporteerd uit verschillende tropische regio’s wereldwijd. Ongeveer 60% komen van vlinderkwekerijen in Costa Rica, El Salvador en de Philippinnen. De overige 40% worden in een afzonderlijke serre gekweekt achter de Conservatory. Er is een apparte ruimte met een kijkvenster, waar je de vlinders die hun pop verlaten kan bekijken. Soms ontsnapt er wel eentje naar de buitenwereld.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Standaard
Insekten

Parelmoer, zilver en rode lijsten

Gemerkt? Sommige vlinders zijn dit jaar nogal schaars. Je moet al goed uit je ogen kijken om bepaalde soorten te vinden. Dit jaar is het mij nog niet gelukt om de kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia) te fotograferen. In België is het beestje zeldzaam geworden. Op de zinksites in Oost-België tref je ze nog aan. Zo gaat het ook met de zilveren maan (Boloria selene, vroeger Clossiana selene genoemd) ook deze tref je op zinksites aan, dit tot grote vreugde van natuurfotografen die dikwijls vroeg uit de veren springen en 200km ver rijden om de vlinder te fotograferen. De zilveren maan staat op alle rode lijsten van België, in Vlaanderen zou hij zelfs uitgestorven zijn. De kleine parel-moervlinder staat op de Vlaamse rode lijst. Beide vlinders zijn parelmoervlinders en behoren tot de familie van de Nymphalidae. Het verschil zie je duidelijk aan de onder-kant van de vleugels. Deze zilveren maan kon ik fotograferen dankzij een enthousiaste natuurfotograaf uit de omgeving van Aalst die mij dit beestje toonde.

_DCS7438

Kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia)

_DCS7807

_DSC7362-Wiederhergestellt

Zilveren maan (Boloria selene)

 

 

 

Standaard
Insekten

Zonnige zuiderse vlinders

Sinds meerdere zonnige zuiderse vakanties droomde ik ervan om eindelijk eens een blauwtje of een andere vlinder te fotograferen dan de alom tegenwoordige citroenvlinders. Op een hoogte van ongeveer 600m zat een kretahooibeestje zomaar langs te weg te wachten en enkele kilometers verder en 400 meter hoger zat het kleine tijmblauwtje op een welriekende tijmplant nectar te slurpen. Het kretahooibeestje is een kretenzische inheemse vlinder en leeft vooral in het gebergte Lefka Ori (Witte Bergen) waar ook de Samaria-kloof toe behoort. Het kleine tijmblauwtje is ook een zuiderling, je vindt ze wel nog in gebieden zoals Midden- en Zuid-Duitsland, maar in onze contreien zijn ze volledig verdwenen.

_DCS1155-2

Klein tijmblauwtje (pseudophilotes baton)

_DCS1068

Kretahooibeestje (coenonympha thyrsis)

Standaard
Insekten

Een takje of toch iets meer?

Eerst leek het wel of een minuscuul takje met heel kleine streepjes aan de venkelblaadjes was blijven hangen. Na een paar dagen was dat takje-met-streepjes iets groter geworden. Aha ging het toen in mijn kopje, een rups van de koninginnepage? Dat beestje bleef maar vreten, groeide uit tot een ferme rups. Ik ontdekte dat rupsen ook wel eens.. nu ja, blijkbaar generen ze er zich een pak minder om dan wij.En er zat nóg zo’n dikkerd, onderaan de pastinaakblaadjes. Op een dag ontdekte manlief dat de rups aan een wandeling begon. Eerst kroop ze naar beneden, over de aarde, klom over een dikke balk, terug een stuk aardeweg en dan sleepte ze zich omhoog, enkele centimeters boven de grond. Ze bleef uitgeput hangen aan een oreganumtakje, spon een fijn draadje rondom haar lijf. Wanneer ging ze nu verpoppen?? Meerdere keren per dag lag ik op de loer, camera in de aanslag.En eindelijk, na 3 dagen was ze zó uitgerust, gooide haar mooie streepjesjasje af, liet het onderaan haar lijf liggen en stevig vastgesnoerd wacht ze nu af.

Of de pop ooit een vlinder wordt??_dcs7857

_dcs7868

_dcs8005

Standaard