Covid-19 had een streep getrokken door onze reisplannen voor Kreta in mei 2020. In oktober 2021 was het aantal besmettingen zo laag, dat we 3 weken naar het grootste Griekse eiland op vakantie trokken. Het was heerlijk genieten van de rust en de natuur.
Dag na dag kregen we bij zonsondergang een prachtig schouwspel te zien.
Nog net voor het jachtseizoen begon, ben ik op reeënjacht gegaan. Ik heb enkele dieren kunnen schieten en toen ik wegging leefden ze gelukkig nog allemaal. Alles verliep heel rustig tot het hondenuitlaatuurtje begon. De meeste baasjes hielden hun dierbare huisdieren mooi in toom. Eéntje echter spoorde zijn lievelingsbeestje aan om de ree dat nog op de weide liep op te jagen… En dát kan ik nu echt niet begrijpen!
Ik loop de straat naar boven en buig linksaf. Plots bevind ik mij in een precaire situatie. Loop ik de straat verder en langs de linkerkant dan is er geen probleem, ga ik echter wat te veel rechts, dan heb ik de grens overschreden. En dat mag niet. In deze covid tijden is zonder geldig bewijs de grens oversteken naar Duitsland niet toegelaten. En er wordt streng gecontroleerd, de staatskas goed gespijsd. Maar dit hier was zo een smal straatje, voor auto’s en ander vervoer al een tijdje gesperd. De bosanemoontjes stonden rechts van de straat, onder de bomen op de berm. Het is mij nog gebeurd: de fototas in België en ik lig in Duitsland op de berm en fotografeer. Deze keer wel een strafbaar feit.
Kwiek is dit jonge gele kwikstaartje wel. Het springt, plenst, duikt en probeert als balletdanser indruk te maken. Het kruipt op een stok, loopt naar boven, terug naar beneden, vliegt naar een andere tak, moet even zijn bekje poetsen en hop.. daar vliegt het weg, zo snel dat het nog nét op de foto staat. Of het nu een hij of een zij is, dat laat ik over aan de experten.
’s Avonds hangen de juffers overal, aan takjes, bloemen, in de kruidentuin. Sommige zijn nog zeer levendig, een ander heeft zijn slaapplaatsje al uitgekozen. Overdag zijn ze druk bezig met voortplanten, in groepjes spelen ze in het waterkroos, eitjes afleggen, wegvliegen, terugkomen en verder eitjes leggen. Kan dit de koraaljuffer zijn??
Kamera Nikon D800 – Objectief Sigma 180mm f3,5
Terwijl sommige vogels aan het broeden zijn en ongeduldig wachten op de nakomelingen, zijn andere nog volop bezig met hun nest te bouwen. De koolmeesjes in onze tuin geven de voorkeur aan een kunststofbuis, weggestoken tussen bamboestokken. Op andere plaatsen zijn ze meer ecologisch aangelegd en bouwen een nest in een boom. Wie er de kroon spant zijn wel de eksters. De verlichtingspaal aan onze achtertuin werd uitgekozen als the-place-to-be. Terwijl de ene toekijkt, probeert de andere ekster om het huis in orde te stellen, maar 3 weken later zijn er nog geen eitjes gelegd. Fake nest??
Ieder jaar opnieuw is het Hohnbachtal een bloementapijt van wilde narcissen. En terwijl iedereen zich vergaapt aan de gele pracht reiken de bosanemoontjes langzaam maar zeker hun wit kopje naar de prille voorjaarszon. Hier en daar komen de bladeren van de mannelijke orchis en de purperorchis boven en eind april begin mei staan de orchideeën volop in bloei. Soms wil een langpotig insekt ook wel mee op de foto.
Ook al was het weer grauw en grijs, er was veel bedrijvigheid op de plassen!
Zilverreigers, blauwe reigers, aalscholvers, wilde eenden, canadaganzen, een nog eenzame kuifeend: ze waren allemaal vertegenwoordigd. Bij de canadaganzen hing er liefde in de lucht, valentijnsdag naderde. Het mannetje kwam met sierlijk gespreide vleugels aanvliegen, maakte een spetterende landing en ging toen fier pronkend op het wijfje af. Hij legde zijn kop in haar nek en klapperde daarna nog eens goed met zijn vleugels terwijl zij hem met open bek bewonderde. Samen zwommen ze weg…
Kamera Nikon D800 – Objectief Nikon 200-500mm f5,6 – ISO2500, diafragma f5,6, sluitertijden 1/500sec en 1/1000sec, statief Manfrotto 055 pro, Gimbal Head Benro GH2
VAN KLEIN EN GROOT 